Çarşamba gecesi çeşme başında Gözüm bir alagöz ceyrana düştü Ataşlı okunu vurdu bağrıma O da yandı canım amana düştü
Gözel çok gözeldi hem ehli-dildi Sıdk ınan say saydı göynümü bildi Başını buladı (salladı) gözünen güldü Gül budandı gonca gümüna düştü
Bir bölük sonalar inmişler düze Sırma kaftan elvan görünür göze Buhağın altından tuş geldi bize Ay-gızıl memeler gerdana düştü
Emrah kimse yarin bu değer öğmez Zora gelse de zorbaya bağ eğmez Arası meydandır uç uca değmez Aklım o meydanda seyrana düştü |